Λήγουν οι μάχες και στη Μόσχα, κέντρο της αντεπανάστασης, μετά από 7 ημέρες εχθροπραξιών. Καταλαμβάνεται το Κρεμλίνο.

Εντωμεταξύ κορυφώνεται η κρίση που ξέσπασε για το σχηματισμό της κυβέρνησης. Η αποχώρηση των δεξιών εσέρων και των μενσεβίκων από το Συνέδριο των Σοβιέτ και η άρνηση των αριστερών εσέρων να μπουν στην κυβέρνηση για να μπορέσουν να λειτουργήσουν ως μεσολαβητές με τους αποχωρήσαντες, προκαλεί διαφωνίες στο εσωτερικό των μπολσεβίκων. Οι Κάμενεφ, Ζηνόβιεφ, Ρίκοφ κλπ αποχωρούν από το κόμμα θεωρώντας ότι πρέπει να επιδιωχθεί πάσει θυσία συμφωνία με τα υπόλοιπα κόμματα του Σοβιέτ.