Ο Λένιν διατυπώνει σε σύσκεψη των μπολσεβίκων (και την ίδια μέρα αργότερα σε κοινή σύσκεψη μπολσεβίκων και μενσεβίκων) τις περίφημες “Θέσεις του Απρίλη”. (Δημοσιεύτηκαν με τίτλο “Τα καθήκοντα του προλεταριάτου στην τωρινή επανάσταση”). Με τις συγκεκριμένες θέσεις, επιχειρείται το ξεκαθάρισμα της στάσης των μπολσεβίκων απέναντι στην Προσωρινή Κυβέρνηση, και επιδιώκεται κυρίως η αποσαφήνιση του χαρακτήρα της επανάστασης. Πρόκειται για ένα μανιφέστο κήρυξης της σοσιαλιστικής επανάστασης που ανατρέπει τα μέχρι τότε παραδεκτά πλαίσια του Σοβιέτ για «επανάσταση αστικοδημοκρατική που την καθοδηγεί η αστική τάξη». Οι «Θέσεις του Απρίλη» απαιτούν τη «μη υποστήριξη» απέναντι στην αστική και ιμπεριαλιστική Προσωρινή Κυβέρνηση και υποστηρίζουν ότι η επανάσταση πρέπει να περάσει από το πρώτο στο δεύτερο στάδιο. Να περάσει δηλαδή από την ανάληψη της εξουσίας από την αστική τάξη στην κατάληψη της εξουσίας από το προλεταριάτο και τη φτωχή αγροτιά.

Οι αντιδράσεις σε αυτές τις θέσεις του Λένιν υπήρξαν σφοδρές, κατά βάση από τους μενσεβίκους και τους εσέρους που θεωρούσαν ότι η εξουσία δικαιωματικά ανήκει στην αστική τάξη, καθώς οι αστικοδημοκρατικές μεταρρυθμίσεις δεν έχουν ολοκληρωθεί και το προλεταριάτο μπορεί απλά να διεκδικεί από την αστική εξουσία. Αλλά και στο εσωτερικό του μπολσεβίκικου κόμματος υπήρξαν διαφωνίες. Σε άρθρο του στην Πράβντα, ο Κάμενεφ υποστήριξε ότι οι Θέσεις του Απρίλη εκφράζουν «την  προσωπική άποψη του Λένιν» καθώς και ότι «το γενικό σχήμα του Λένιν μάς φαίνεται απαράδεκτο, δεδομένου ότι ξεκινά από την παραδοχή ότι η αστική επανάσταση έχει τελειώσει και μετρά αντίστροφα  για την άμεση μετατροπή της επανάστασης σε σοσιαλιστική».