Μετά την πολιτική κρίση στο δεύτερο μισό του Απρίλη, η στρατηγική των αστών είναι να ενσωματώσουν τους σοσιαλιστές (Εσέρους και Μενσεβίκους) στην Προσωρινή Κυβέρνηση. Με την απομάκρυνση του Υπουργού Εξωτερικών και ηγέτη των Καντέτων, Μιλιουκόφ, από την κυβέρνηση ανοίγει ο δρόμος για την είσοδο στην Προσωρινή Κυβέρνηση κορυφαίων στελεχών του Σοβιέτ. Πέντε σοσιαλιστές υπουργοί μπήκαν στην κυβέρνηση, ενώ φυσικά οι μπολσεβίκοι αρνήθηκαν.

Η είσοδος των μενσεβίκων και εσέρων στην Προσωρινή Κυβέρνηση έγινε παραβιάζοντας μία από τις ρητές πρώτες αποφάσεις του Σοβιέτ, της 1ης Μάρτη 1917, λίγες μέρες μετά τη Φεβρουαριανή Επανάσταση, η οποία απαγόρευε στα μέλη του να μπουν στην κυβέρνηση.

Η Εκτελεστική Επιτροπή του Σοβιέτ με ψήφους 44-19 (πλειοψηφία εσέρων – μενσεβίκων απέναντι στη μειοψηφία των μπολσεβίκων) αποφάσισε τελικά τη συμμετοχή στελεχών του Σοβιέτ στην κυβέρνηση. Πέραν του Κερένσκι που ήταν ήδη υπουργός, στην Προσωρινή Κυβέρνηση μπήκαν επίσης οι Σκόμπελεφ (μενσεβίκος και αντιπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Σοβιέτ), Τσερνόφ (ηγέτης των εσέρων) και Τσερετέλι (μενσεβίκος και βασικός υπερασπιστής του «επαναστατικού αμυνιτισμού»).