Η ολοκλήρωση του συνεδρίου των μπολσεβίκων αν και γίνεται σε συνθήκες ύφεσης του επαναστατικού κύματος μετά την αντεπαναστατική έκρηξη της Προσωρινής Κυβέρνησης και της ηγεσίας του Σοβιέτ, βρίσκει τη χώρα σε βαθιά κρίση. Αν και οι βιομήχανοι και οι γαιοκτήμονες αυξάνουν αλματωδώς τα κέρδη τους κυρίως ανατιμώντας τις προμήθειες προς το ρωσικό στρατό, κλείνουν διαρκώς επιχειρήσεις, αυξάνονται οι τιμές (250% πάνω από την προπολεμική κατάσταση), ενώ ο πληθωρισμός βασικά χτυπά τα αστικά κέντρα. Το δελτίο στο ψωμί διαρκώς μειώνεται ενώ οι μισθοί πέφτουν. Στη Μόσχα αναλογεί λιγότερο από ένα κιλό ψωμί κατ’ άτομο για όλη την εβδομάδα. Στην επαρχία, οι χωρικοί αγνοώντας τις προειδοποιήσεις και την καταστολή της Προσωρινής Κυβέρνησης, αυξάνουν τις επιθέσεις τους στα κτήματα των γαιοκτημόνων.