Η αστική τάξη περνά στην αντεπίθεση. Κατηγορεί την εξέγερση ως υποκινούμενη από τους Γερμανούς. Γιούνκερς -υπό την ανοχή αν όχι και την κάλυψη της Προσωρινής Κυβέρνησης- καταστρέφουν τα γραφεία και τις τυπογραφικές μηχανές της Πράβδα, οργάνου των μπολσεβίκων, παρά το ότι οι μπολσεβίκοι καλούν σε τερματισμό των διαδηλώσεων. Οι μπολσεβίκοι εξωθούνται στην παρανομία. Στα εργοστάσια και στις εργατικές συνοικίες γίνονται μαζικές συλλήψεις. Η Προσωρινή Κυβέρνηση στεριώνει την εξουσία της σπέρνοντας τον φόβο. Η υστερία της συναντιέται με την ενορχηστρωμένη συκοφαντία που εκτοξεύουν διάφοροι προβοκάτορες απέναντι στον Λένιν: Τον χαρακτηρίζουν πράκτορα του Κάιζερ Γουλιέλμου και όργανο του γερμανικού Γενικού Επιτελείου. Η κατηγορία είναι τόσο εξωφρενική που ακόμα και οι μενσεβίκοι ζητούν να μη δημοσιευτεί η συκοφαντία στις εφημερίδες. Η αντεπανάσταση όμως έχει εκδηλωθεί ανοικτά. Στις 5/7 μια κίτρινη φυλλάδα δημοσιεύει τη συκοφαντία.