Η αποτυχία της ρωσικής επίθεσης τσακίζει το ήδη χαμηλό ηθικό των στρατευμάτων. Το ένα σύνταγμα μετά το άλλο αρνείται να υπακούσει στις διαταγές της Προσωρινής Κυβέρνησης και να σταλεί στο μέτωπο. Χιλιάδες στρατιώτες αποφασίζουν να διαδηλώσουν ενάντια στην Κυβέρνηση ενώ συζητιέται ακόμα και η προοπτική της ένοπλης εξέγερσης. Οι στρατιώτες στέλνουν αντιπροσώπους στα εργοστάσια για να ξεσηκώσουν τους εργάτες. Οι μπολσεβίκοι θεωρώντας ότι δεν υπάρχουν οι όροι για επαναστατική κρίση καταρχήν αποφασίζουν να αποφύγουν τη διαδήλωση.

Παρόλα αυτά οι εργατικές μάζες και τα συντάγματα δεν συγκρατιούνται. Οι μπολσεβίκοι συμφωνούν να στηρίξουν τη διαδήλωση στο βαθμό που αυτή είναι ειρηνική, εκλέξει αντιπροσώπους που παρουσιάσουν τα αιτήματα των διαδηλωτών στην Εκτελεστική Επιτροπή των Σοβιέτ. Οι εσέροι και οι μενσεβίκοι καλούν στρατεύματα από όλη τη χώρα για να υπερασπίσουν την πρωτεύουσα ενώ κατηγορούν χοντροκομμένα τους μπολσεβίκους ότι αυτοί είναι πίσω από τις ταραχές.

Μια μέρα νωρίτερα οι υπουργοί των Καντέτων είχαν παραιτηθεί από την κυβέρνηση επιδιώκοντας να προκαλέσουν κρίση και ασφυκτική πίεση στους κυβερνητικούς τους εταίρους, τους μενσεβίκους και εσέρους ώστε να οδηγηθούν στη σκληρότερη αντιμετώπιση των μπολσεβίκων και στην αποστολή των δυσαρεστημένων στρατευμάτων της Πετρούπολης στο μέτωπο. Το σχέδιο είναι η αστική αντεπανάσταση να εκδηλωθεί χωρίς αντίσταση.